Dat in de nabije toekomst veel kerken gesloten worden door allerlei oorzaken (kerkverlating, hoge onderhoudskosten, vergrijzing) is duidelijk, waarbij volgens sommigen dat gevolgen heeft voor de “sociale cohesie” in het dorp. Maar deze social gevolgen lijken, volgens onderzoek van het Katholiek Nieuwsblad, erg mee te vallen omdat de sociale functies van de kerk “moeiteloos” overgenomen worden door lokale maatschappelijke organisaties waardoor dorpen het gemakkelijk zonder kerk zouden kunnen stellen. Als dit werkelijk zo is, dan zou je je kunnen afvragen wat zo’n kerk aan gedaan heeft aan de verkondiging van het Evangelie in Woord en daad.

In Kenia worden “balkon kerken” steeds populairder vanwege de corona virus crisis. Ontroerend te zien hoe deze gelovigen mogelijkheden vinden om samen te komen op veilige afstand om God te prijzen.

In de VS is de Christelijke apologeet dr. Ravi Zacharias, eens een scepticus, op 74-jarige leeftijd overleden slechts 2 maanden nadat bij hem kanker was geconstateerd.

Morgen mogen we weer het Paasfeest vieren. Vieren dat de Here Jezus, op na een schijnproces op Goede Vrijdag werd gekruisigd en stierf aan het kruis, voor ons opstond uit de dood.

De belangrijke, en een centrale boodschap van de Bijbel is dat de Here Jezus, de Zoon van God, onschuldig stierf aan het kruis voor onze zonden. Onze zonden, onze schuld tegenover God kan enkel en alle vergeven worden door het offer dat de Here Jezus bracht aan het kruis (zie bijvoorbeeld Rom. 5:6; Gal. 3:13; Hebr. 9:26 en 1 Petr. 2:24). Maar waarom moest Jezus weer opstaan uit de dood? Door Zijn dood betaalde Hij toch voor al onze zonden?

In Rom 1:4 en Efeze 1:19-20 schrijft Paulus dat de opstanding van de Here Jezus uit de dood het ultieme bewijs is van de kracht van God. In 1 Kor. 15:1-3 leen we dat (1) Jezus stierf voor onze zonden en begraven werd in overeenstemming met de Schriften, en (2) dat Hij op de derde dag opstond uit de dood, ook in overeenstemming met de Schriften. In vs. 12-19 schrijft Paulus dat als de Here Jezus niet uit de dood is opgestaan, zijn prediking zonder waarde is, dat wij nog steeds in zonde zijn en er geen hoop meer voor ons is. In de verzen 22-23 wijst Paulus erop dat net zoals Christus uit de dood is opgewekt, ook allen die in Hem zijn gestorven, de gelovigen, eens uit de dood zullen worden opgewekt.

Dat betekent dat onze redding en verlossing van beide, dood en opstanding, afhankelijk zijn.

Atheïsten en moderne theologen hebben vaak moeite met de opstanding van de Here Jezus uit de dood en vallen deze ook regelmatig aan. Waarom? Er is een aspect aan de opstanding die hen meestal niet erg aanspreekt. Door de opstanding van de Here Jezus uit de dood heeft God immers de mensheid ervan verzekerd dat in de toekomst een Dag van oordeel zal zijn en de Rechter niemand minder dan de opgestane Heer en Heiland (Hand. 17:30-31; Hebr. 9:27). Dan zullen degenen die Hem liefhebben en in Hem geloven het eeuwige leven binnengaan (Joh. 3:16). Maar zij die Hem niet hebben liefgehad en niet in Hem wilden geloven wacht het eeuwige oordeel (Joh. 3:36).

Laat Pasen niet alleen een feestelijke herinnering aan de opstanding van de Here Jezus zijn. Maar altijd ook aan Zijn wederkomst in glorie en heerlijkheid als Rechter over het laatste en eeuwige oordeel.