Een werkelijk bizar verhaal. Een moeder van 51 en haar zoon van 32 die een seksuele relatie met elkaar hebben. De moeder gaf haar zoon toen hij nog klein was weg voor adoptie. Jaren hadden ze elkaar niet gezien. Maar inmiddels hebben ze weer contact en blijken meer tot elkaar te voelen en hebben ze een seksuele relatie.
Is deze merkwaardige incestueuze relatie in moreel opzicht verwerpelijk?
De Bijbel is hier duidelijk over. Leviticus 18:7-8 en 20:11 verbieden seksuele relaties tussen een moeder en haar zoon. Paulus vermaant de gemeente in Korinthe op ernstige wijze omdat ze een dergelijke relatie in de kerk toestaan zonder op te treden (1 Kor. 5).
Het zal m.i. echter lastig zijn voor wie geen Bijbelse bezwaren zien tegen homoseksuele praktijken om dergelijke incestueuze relaties af te wijzen. Zeker als deze relatie “in liefde en trouw is”. Immers:
- Lev. 18 en 20 zou homoseksuele praktijken veroordelen die plaatsvonden in de context van religieuze heidense (vruchtbaarheids)riten, aldus voorstanders van homoseksuele relaties. Zou dit argument niet doorgetrokken kunnen worden naar incestueuze relaties?
- De Here Jezus zou niets hebben gezegd over homoseksuele relaties. Zou ook dit argument niet doorgetrokken kunnen worden naar incestueuze relaties?
- Er zouden maar een paar teksten over homoseksualiteit in de Bijbel staan. Zou ook dit argument niet doorgetrokken kunnen worden naar incestueuze relaties?
- We zijn allemaal zondaars.
- Als Gods vermeende “tegemoetkomendheid” geldt voor homoseksuele relaties “in liefde en trouw”, zouden we deze “tegemoetkomendheid” dan ook niet kunnen en misschien zelfs moeten doortrekken naar incesteueze relaties “in liefde en trouw”?